Evert Pieters wordt in 1856 in Amsterdam geboren. Omdat zijn ouders het niet breed hebben, begint hij al op jonge leeftijd te werken als assistent van een huisschilder. Op negentienjarige leeftijd vertrekt hij naar Antwerpen voor tekenlessen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en wordt daarna bijgeschoold door Theodoor Verstraete. Na vijftien jaar in België te hebben gewoond, brengt Evert Pieters twee belangrijke artistieke jaren door in Parijs, waar hij in aanraking komt met de schilders van Barbizon en Franse impressionisten. Na zijn erkenning op de Parijse salon richt hij zich volledig op de schilderkunst, met succes in zowel Europa als Noord-Amerika. In 1895 vestigt hij zich in Haarlem en werkt verder aan zijn schilderscarrière, waarbij hij geïnspireerd is door zowel Franse impressionisten als de Haagse School. Hij schildert regelmatig in Volendam en ontwikkelt daar zijn kenmerkende Hollandse taferelen, vooral geliefd op de Amerikaanse markt. In 1897 koopt Evert Pieters een huis met atelier in Blaricum, waar hij veelal bloemenplukkende kinderen en zonnige tuingezichten schildert. De vriendschap met het echtpaar Singer leidt ertoe dat Pieters in enkele van zijn zomerse tuingezichten William en Anna Singer heeft afgebeeld. Zijn werk wordt verkocht door de beroemde kunsthandel Buffa in Amsterdam. Later gaat hij ook strand- en zeegezichten schilderen in Katwijk. Op enkele uitstapjes naar de Verenigde Staten na, blijft Pieters in Blaricum in zijn atelier werken. In 1917 verhuist hij echter met zijn gezin naar het kunstenaarsdorp Laren waar hij, naast het woonhuis, een eigen atelier heeft. Hij blijft actief als schilder tot zijn overlijden in 1932.